De vervuilde grond is afkomstig uit de ringvaart, zes kilometer verderop. Die moest in opdracht van de provincie uitgebaggerd worden. Manegehouder MacDonald kreeg een contract van een onderaannemer van een onderaannemer van dit project, waarin staat dat hij schone grond op zijn land zou krijgen.

‍

Contract [.c-underline]niets waard[.c-underlined][.c-underlined][.c-underline]

‍

Alleen nu de gestorte bagger vervuild is, lijkt dat contract niets waard. Bovendien vreest de manegehouder dat de kleine onderaannemer zich failliet laat verklaren als hij de asbest op moet ruimen, waardoor een rechtszaak bij voorbaat kansloos is.

Hij richt zijn pijlen daarom op de provincie, de opdrachtgever van het geheel. Die heeft alleen een dubbele pet op: zij zijn niet alleen opdrachtgever, maar ook toezichthouder. Bovendien verwijzen zij weer naar de kleine aannemer: daar heeft de manegehouder een contract mee gesloten.

‍

Cruciale stukken [.c-highlighted]verdwenen[.c-highlight-yellow][.c-highlight-yellow][.c-highlighted]

‍

Toch lijkt er tijdens ons onderzoek meer aan de hand. Als we documenten van de provincie boven tafel krijgen na een WOB-verzoek, is een aantal cruciale stukken ‘verdwenen’ door ICT-problemen. Een informant lekt wel bijzondere documenten, waaruit blijkt dat de toezichthouder tijdens de werkzaamheden op de hoogte was dat er asbest in de bagger zat. `Die grond had afgevoerd moeten worden. Maar dat is veel duurder, dus is de manege gebruikt als goedkope stortplaats.´

Voor MacDonald is het een nachtmerrie. ´Je staat tegenover de overheid, maar ik heb het gevoel dat ik te maken heb met een criminele organisatie.´

‍

Lees hier het hele verhaal (Follow the Money) dat geen uitzondering lijkt te zijn in de wereld van het baggeren en opslag van vervuilde grond.

‍

Fotocredits: Pixabay